หลักการใช้ "ผ้าจีวร" ของคณะสงฆ์เป็นอย่างไร?
=================================
=================================
ครั้งหนึ่งพระอานนท์ได้เดินทางไปยังเมืองโกสัมพี แคว้นวังสะ ดินแดนของพระเจ้าอุเทน การไปเมืองโกสัมพีครั้งนี้ แม้พระไตรปิฎกจะกล่าวว่าไปเพื่อแจ้งข่าวแก่พระฉันนะ ว่าสงฆ์ได้ลงพรหมทัณฑ์แก่ท่านก็จริง แต่สิ่งที่นอกเหนือไปจากนั้นก็คือการได้พบพระเจ้าอุเทน และได้สนทนากันจนพระเจ้าอุเทนเลื่อมใสยิ่งขึ้น
ในครั้งนั้นมเหสีของพระเจ้าอุเทนได้ถวายผ้าจีวรให้แก่พระอานนท์และคณะสงฆ์จำนวน ๕๐๐ ผืน ทำให้พระเจ้าอุเทนเกิดความรู้สึกสงสัยเรื่องการใช้ผ้าจีวรของคณะสงฆ์เป็นอย่างมาก จึงได้เสด็จไปสนทนากับพระอานนท์ เกี่ยวกับการใช้ผ้าจีวร ดังนี้
พระเจ้าอุเทน : พระคุณเจ้า ผ้าตั้ง ๕๐๐ ผืน พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร?
พระอานนท์ : อาตมาภาพ จักแบ่งปันให้แก่พระที่มีจีวรเก่า
พระอานนท์ : อาตมาภาพ จักแบ่งปันให้แก่พระที่มีจีวรเก่า
พระเจ้าอุเทน : จีวรเก่า พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร?
พระอานนท์ : ปวงอาตมาภาพ จักเอาไปทำเป็นผ้ากั้นเพดาน
พระเจ้าอุเทน : ผ้ากั้นเพดานเก่าเล่า พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร?
พระอานนท์ : ปวงอาตมาภาพ จักเอาไปทำผ้าปูนอน
พระเจ้าอุเทน : ผ้าปูนอนเก่าเล่า พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร?
พระอานนท์ : ปวงอาตมาภาพ จักเอาไปทำผ้าปูพื้น
พระเจ้าอุเทน : ผ้าปูพื้นเก่าเล่า พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร?
พระอานนท์ : ปวงอาตมาภาพ จักเอาไปทำเป็นผ้าเช็ดเท้า
พระเจ้าอุเทน : ผ้าเช็ดเท้าเก่าเล่า พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร?
พระอานนท์ : ปวงอาตมาภาพ จักเอาไปทำผ้าขี้ริ้ว
พระเจ้าอุเทน : ผ้าขี้ริ้วเก่าเล่า พระคุณเจ้าจักเอาไปทำอะไร ?
พระอานนท์ : ปวงอาตมาภาพ จักเอาไปโขลกเคล้ากับดินเหนียวแล้วนำไปฉาบฝากุฏิ
พระเจ้าอุเทนครั้นได้สดับคำตอบจากพระอานนท์ดังนั้นแล้ว...ก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างมาก จึงทรงรับสั่งให้ถวายผ้าจีวรเพิ่มเติมอีกเป็น ๑,๐๐๐ ผืน
เรื่องนี้ปรากฏอยู่ใน พระไตรปิฎก เล่มที่ ๗ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๗ จุลวรรค ภาค ๒ ข้อ ๖๒๕ และ ข้อ ๖๒๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น