[คติธรรม] สวดมนต์

วันนี้..."วันพระ"

===========

"เวลาสวดมนต์"...ให้คิดประหนึ่งว่า
เรากำลัง...เข้าเฝ้า "พระพุทธเจ้า"
จงทำใจ...ให้ "เบิกบานผ่องใส"
วางจิต...ให้ "สงบเย็นเป็นสมาธิ"
การสวดมนต์...ช่วยเยี่ยวยา "รักษาใจ"
เป็นเครื่อง "ขัดเกลาจิต" ให้เป็นกุศล
จงสวดมนต์ไหว้พระ...ให้เป็น "นิสัย"
"กรรมดี" ก็ก่อเกิด..."ภพชาติ" ก็สั้นลง

~ ธัมมวิชชา ภิกษุณี ~

[คติธรรม] การพบและจากลา

การพบเจอและการจากลาเป็นของคู่กัน
เมื่อเรารับการพบเจอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต
เราก็ปฏิเสธการจากลาไม่ได้
เมื่อมีสิ่งหนึ่ง...อีกสิ่งหนึ่งจึงเกิดขึ้น
เพียงแต่ช่วงเวลาที่สัมผัสอาจจะอยู่คนละช่วงกัน
สิ่งสำคัญคือ...เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้
ไม่ว่าช่วงเวลาใด...
อย่าให้การพบเจอเป็นสิ่งไร้ค่า
อย่าให้การจากลา เป็นการสูญเสีย
เรียนรู้ที่จะอยู่...และไปอย่างมีสติ
เพราะตัวเราเองต่างหาก...
คือผู้กำหนดความสุขและความทุกข์...

~ ธัมมวิชชา ภิกษุณี ~

[คติธรรม] เจ้าสวดมนต์...แต่ยังนินทา

เจ้าสวดมนต์...แต่ยังนินทา
เจ้าทำทาน...แต่ยังเอาเปรียบ
เจ้ามีความรู้...แต่ชอบดูถูกคน
เจ้าตัวสะอาด...แต่ใจสกปรก
เจ้าอยากได้มิตรแท้...แต่เจ้ากลับเป็นมิตรเทียม
เจ้าบอกทำกุศล... แต่หมายเอาชื่อเสียง
เจ้ามีทุกสิ่ง... แต่ไม่คิดแบ่งปัน
เจ้าดูแลคนอื่น...แต่ละเลยพ่อแม่
เจ้างดเนื้อสัตว์...แต่ข่มเหงเพื่อนมนุษย์
เจ้าหาตัวเองไม่เจอ... แต่กรรมหาเจ้าเจอ...

[บทความ] กาลามสูตร ๑๐

กาลามสูตร ๑๐

กาลามสูตร...เป็นหลักแห่งความเชื่อที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ให้แก่พุทธศาสนิกชน ไม่ให้เชื่อสิ่งใด ๆ อย่างงมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นจริงถึงคุณโทษหรือดีไม่ดีก่อนเชื่อ มีอยู่ 10 ประการ ได้แก่

๑. มา อนุสฺสวเนน - อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามๆ กันมา
๒. มา ปรมฺปราย - อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสืบๆ กันมา
๓. มา อิติกิราย - อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ
๔. มา ปิฏกสมฺปทาเนน - อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำราหรือคัมภีร์
๕. มา ตกฺกเหตุ - อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก
๖. มา นยเหตุ - อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการอนุมาน
๗. มา อาการปริวิตกฺเกน - อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล
๘. มา ทิฎฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา - อย่าปลงใจเชื่อ เพราะเข้ากันได้กับทฤษฎีที่พินิจไว้ แล้ว
๙. มา ภพฺพรูปตา - อย่าปลงใจเชื่อ เพราะมองเห็นรูปลักษณะน่าจะเป็นไปได้
๑๐. มา สมโณ โน ครูติ - อย่าปลงใจเชื่อ เพราะนับถือว่า ท่านสมณะนี้ เป็นครูของเรา

เมื่อใดสอบสวนจนรู้ได้ด้วยตนเองว่า..ธรรมเหล่านั้นเป็นอกุศลหรือมีโทษเมื่อนั้นพึงละเสีย และเมื่อใดสอบสวนจนรู้ได้ด้วยตนเองว่า..ธรรมเหล่านั้นเป็นกุศลหรือไม่มีโทษ เมื่อนั้นพึงถือปฏิบัติ

[คติธรรม] ความโกรธ

"ความโกรธ"...เป็นมะเร็งร้ายของชีวิต

"ความโกรธ"...ทำให้เราเป็นคนโง่ที่ "ไร้สติ"

"ความโกรธ"...ทำให้เราสูญเสีย "คุณความดี"

"ความโกรธ"...ทำให้เกิดการ "ผูกเวรผูกกรรม"

"โกรธ" คนอื่นเขา...แต่ตัวเรากลับมีแต่ "ความทุกข์"

มีแต่ "ไฟนรก" เผาผลาญตนเองให้ร้อนรน

จะโกรธไปทำไม...โกรธแล้วได้อะไร?

"วางให้ลง...ปลงให้เป็น" ทุกสิ่งล้วนเกิดจาก "กรรม"

  ~ ธัมมวิชชา ภิกษุณี ~

                                                                                                                            

[คติธรรม] มองชีวิต

มองท้องฟ้า...ให้รู้ว่า...ขอบฟ้ากว้างกว่าที่เราเกินค้นหา

มองเวลา...ให้รู้ว่า...วันเวลานั้นผ่านไปเร็วแค่ไหน

มองแม่น้ำ...ให้รู้ว่า...สายน้ำไม่มีวันไหลทวนกลับ

มองชีวิต...ให้รู้ว่า...อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา...

                                                        - ธัมมวิชชา ภิกษุณี -

[คติธรรม] "ธรรมปฏิบัติ" ที่แท้จริง...ยิ่งศึกษา ยิ่ง "ลด ละ เลิก"

"ธรรมปฏิบัติ" ที่แท้จริง...ยิ่งศึกษา ยิ่ง "ลด ละ เลิก"
ไม่ยึดมั่นถือมั่น ไม่ยึดติด ไร้รูปแบบ ไร้ตัวตน
ยิ่งฝึกจิตให้มาก...ยิ่งสงบเย็นและเป็นสุข
ผู้ประพฤติธรรมใด...ที่ยิ่ง "ปฏิบัติมาก...ยิ่งยึดมาก"
มีรูปแบบมาก...ติดตัวตน ติดเขา ติดเรา ยึดมั่นถือมั่น
ยิ่งฝึกมากเท่าไหร่...ยิ่งเพิ่มอัตตามากขึ้นเท่านั้นเป็นทุกข์
ไม่ถือว่าเป็น...การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องตรงตามจริง
เพราะ "การปฏิบัติธรรม" ที่แท้นั้น "ยิ่งรู้มาก ยิ่งปล่อยวาง"
จิตจะสงบนิ่ง...ไร้ตัวตน...ปล่อยทุกสิ่งและวางทุกอย่าง
นี้คือ...วิถีทางแห่งธรรมอันประเสริฐของพระพุทธเจ้า

                                                  ~ ธัมมวิชชา ภิกษุณี ~